De zege was er nog niet, maar de benen wel. Mathieu van der Poel lijkt in orde te zijn na zijn polsblessure. Tot de laatste meters maakte hij kans op de ritoverwinning in het Critérium du Dauphiné, maar Pogacar en Vingegaard klopten hem in de sprint. "Ik merkte dat ik niet zo goed herstelde zoals ik gewoon ben", vertelde de Nederlander meteen na de finish.
In de laatste kilometers van de openingsrit in het Critérium du Dauphiné werden wielerfans verwend. Er ontstond een elitegroepje met Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard, Remco Evenepoel, Santiago Buitrago en ... Mathieu van der Poel.
Twee weken na zijn stevige val op de mountainbike en zijn polsblessure reed hij gewoon terug mee met de grote mannen. "Daar ben ik wel blij mee op zich. Ik was op pad met een paar renners uit een andere gewichtsklasse", lacht Van der Poel.
"Vier die voor het klassement rijden en ik", zo omschrijft hij het gezelschap. "Ik ben wel blij dat ik met die renners naar de streep kan rijden vandaag. Verliezen is altijd een beetje balen, maar ik probeer vooral het positieve mee te nemen."
Ik zat echt op de limiet. Ik had de benen niet om het vast te houden.Mathieu van der Poel
Bergop kunnen reageren op Pogacar en Vingegaard, daar was Van der Poel zichtbaar tevreden mee.
"Die klim was toch lastiger dan gedacht, zeker met de wind boven. Het bleef nog vrij lang doorlopen", herinnert de Nederlander zich.
Vaak is Van der Poel de snelste van zo'n elitegroepje, maar vandaag niet. Daar heeft hij een duidelijke verklaring voor.
"Ik zat echt op de limiet", geeft hij toe. "Ik merkte dat ik niet zo goed herstelde van de inspanningen als ik gewoon ben. Ik zag het peloton komen, dus ik moest van ver beginnen. Ik had de benen niet om het te houden, maar ik ben wel tevreden met deze finale."
Ik ben wel blij dat ik met die renners naar de meet kan rijden vandaag.Mathieu van der Poel
De vorm is dus nog niet optimaal bij Van der Poel. "Ik ben toch wel heel blij met wat ik vandaag in de benen had. Ik heb goed kunnen trainen, maar het is gewoon de hardheid die ontbreekt. Ik ben wel blij dat ik met die renners naar de meet kan rijden vandaag."
Bij zijn eerste deelname aan de Franse rittenkoers was het dus al bijna raak. Een Sloveen en een Deen waren te snel voor de Nederlander.
"Normaal herstellen mijn benen net iets sneller. Uiteraard had ik graag gewonnen, maar ik denk dat ik vooral tevreden mag zijn. Hier had ik vooraf voor getekend."
